Bikingo ontziak

Antzinan, bi ontzi bikingo zeuden, alde batetik, gerraontziak, eta bestetik, merkataritza-ontziak, laburragoak eta zabalaoak zirenak. Merkantziak edo animaliak hobeto garraiatzeko zabalagoak izateaz gain, gerraontziak baino tripulazio txikiagokoak ziren.

Ontzi mota biek kasko trinkoa zuten, masta eraisgarria, eta arinak eta sakonera txikikoak ziren; ezpata-lema bat zuten, gilaren azpian metro bat bakarrik ateratzen zena, eta bikingoei abantaila taktiko handia eman ziena abiadurari eta maniobragarritasunari dagokienez. Horri esker, itsasbazterretan sartze azkarrak egin ahal izan zituzten, baita hondartzan gora egiteko, sakonera txikiko ibaiak igotzeko eta ur-jauziak egiteko ere.

Era berean, brankaren eta poparen artean alde handirik ez zuen ontziaren forma estilizatuak, bela handi bakar baten laguntzaz, abiadura eta maniobragarritasun handiagoa ematen zion bere garaiko itsasontzi handien aurrean; beraz, bikingoak erraz urrundu zitezkeen jazarleengandik, baita haizerik ez zegoenean ere bai, kasu horietan arraunak erabiliz, ontzi askok ez baitzuten arraunik eta haizearen mende baitzeuden.

Aztarna arkeologiko edo piktorikorik ez dagoen arren, zenbait iturrik gainegiturak dituzten ontzi bikingoak ere aipatzen dituzte, hala nola gerraontzi greko-erromatarren dorreak. Arietez hornitutako ontzi bikingoak ere aipatzen dira, baina ez da mota horretako lagin arkeologikorik aurkitu.

Bikingo ontzien garaitasuna beste ontziengan, estalki altuagoak zituzten ontziak eraikitzen hasi zirenean amaitu zen; esate baterako, kokak kikingotik abiatuta garatu ziren, eta honen hedapena bat baitator bikingoen gainbeherarekin.

Esan beharra dago, bikingoek ontzi txiki asko erabiltzen zituztela, bai belaontzikoak bai arraunketakoak, hala nola arrantzarako edo ferjurako, eta hortik dator gaur egungo ferrya.